Kampania na rzecz objęcia delfinów i wielorybów taką samą ochroną prawną, jaką cieszą się ludzie, przybrała w ostatnich tygodniach na sile. Grupa złożona z naukowców, etyków, filozofów i obrońców praw zwierząt przypomina, że te morskie ssaki dzięki swej niezwykłej inteligencji mają znaczącą samoświadomość i nie powinny w żadnym razie żyć w niewoli czy być ofiarami polowań.

To inteligentne, samoświadome istoty

Oznacza to , że według nowych praw delfiny i wieloryby nie mogłyby już dłużej być atrakcjami w zoo czy parkach wodnych, a polowanie na nie rozpatrywane byłoby w kategoriach morderstwa. Wycieczki mające na celu zwiedzanie wielorybich terytoriów objęte byłyby regulacjami - tak aby uwzględnić prywatność zwierząt.

- Dowody naukowe są wystarczająco mocne, aby poprzeć wniosek, że delfiny są, tak jak ludzie, samoświadomymi, inteligentnymi istotami, które odczuwają emocje i mają osobowość - tłumaczył Thomas White, przewodniczący Centrum Etyki i Biznesu w Loyola Marymount University w Los Angeles. - W związku z tym delfiny powinny być uznane za "osoby, które nie są ludźmi" i traktowane być indywidualnie. Z etycznego punktu widzenia ranienie, zabijanie czy zniewalanie delfinów jest złe - dodał.

Zwolennicy tej myśli, aż z 50 krajów, wystąpili 24 lutego na tegorocznej konferencji naukowej w Vancouver, American Association for the Advancement of Science (AAAS). Przedstawili na niej dziesięciopunktową deklarację praw, którymi powinny zostać objęte delfiny i wieloryby. Wśród tych praw znajdują się prawo do życia, wolności i ogólnie pojętego dobrobytu.

Konferencja w Kanadzie ma być tylko pierwszym krokiem w kierunku stworzenia ponadrządowego porozumienia, którego efektem miałoby być uwzględnienie praw morskich ssaków w prawie międzynarodowym.

 Czy coś zatem łączy delfiny i konie? Jasne, że oba to ssaki choć jeden morski a drugi lądowy.

I jedne i drugie są ofiarami choć delfiny polują ale w rekinach i orkach mają nieprzejednanych wrogów.

Są gatunkami niezwykle stadnymi-w samotnosci często giną ale oba gatunki mają fenomen akceptacji innego gatunku jako części stada. Z tego korzysta program JNBT ucząc budować relacje stadne człowiek- koń.

Oba gatunki jako stadne wykształciły własny język- u obu jest to język zarówno werbalny jaki i pozawerbalny i potrafimy się z tymi zwierzetami coraz lepiej komunikować. Z tego również korzysta program JNBT ucząc języka koni (chyba już nikt na świecie nie oponuje temu, że konie wykształciły własny język i komunikują się między sobą).

I w pracy z delfinami i w treningu koni metodami JNBT korzystamy z komunikacji międzygatunkowej. Czy kiedyś traktowaliście jeździectwo jako właśnie komunikację międzygatunkową? Nie, to spróbujcie tak o tym myśleć a zobaczycie co zmieni się w waszych relacjach z końmi.

Jeżeli zmierzyć wielkość mózgu w stosunku do masy ciała, delfiny to drugie po ludziach istoty z największym mózgiem ale u koni część mózgu odpowiedzialna za emocje jest proporcjonalnie do ciała taka sama jak u ludzi. Każdy kto pracuje z końmi wie jak wiele emocji w nich drzemie a studenci JNBT odkrywają jak wiele powodów kieruje emocjami koni.

Oba gatunki rodzą się neurologicznie wykształcone i oba podlegają mechanizmowi imprintingu oraz chronią młode, walczą o nie, darzą uczuciami nie tylko matczynymi, uczą je i przeżywają ich utratę.

  Naukowcy zgromadzili mnóstwo dowodów na inteligencję delfinów. Konie nadal badamy ale na wykładach JNBT słuchacie o Clever Hansie już na L1. A czy kupując konia nie szukamy zwierzęcia pojętnego i inteligentnego? No, może nie w Skaryszewie.

I jedne i drugie akceptują ludzi i wiążą się z nimi ale i jedne i drugie zabijamy dla mięsa.

Oba gatunki zwierząt towarzyszą ludzkiej cywilizacji od malunków naskalnych i chyba tylko pies może poszczycić się jeszcze takim zainteresowaniem (też stadny i z własnym językiem i stadną komunikacją).

Wesołość jest ponoć objawem inteligencji. Czy oba gatunki są skore do zabawy? Młode konie wystarczy poobserwować na padoku a kto nie pracował z delfinami to pełno fimów o tym znajdzie na kanałach Animal. Sam nie mogłem się nadziwić jak łatwo rozumiały komendy "ciągnij" ,"podpłyń", "daj łapę", "daj buziaka", "nieś mnie za pięty", "przynieś","zagrajmy" a spotykając je dzikie pod wodą czy jak podpływały do jachtu, który prowadziłem widziałem jak odwracały sie na bok, wystawiały jedno oko aby przyjrzeć mi się z bliska.To było świadome, ciekawskie i przyjazne oko.

Oba gatunki ucza sie błyskawicznie - w zasadzie na 3. Problemy z komunikacją raczej powstają po naszej stronie a nie ich.

Wśród najbardziej znanych są historie o delfinach, które przechodzą żałobę po utracie młodych, które współpracują z rybakami w zamian za posiłek czy które potrafią, oglądając telewizję, postępować zgodnie z instrukcjami, które pojawiają się na ekranie.

Najbardziej niezwykłym przypadkiem - opisuje go "Daily Mail" - jest ten Kelly, delfina z Institute for Marine Mammal Studies w Missisipi. Zwierzę nagradzano za zbieranie śmieci z basenu. Jeden śmieć równał się jednej rybie. W pewnym momencie Kelly, aby zwiększyć swoją pulę nagród, zaczęła... rozrywać śmieci na kawałki i prezentować pracownikom instytutu każdy kawałek z osobna.

Innym razem Kelly złapała mewę, za którą dostała od opiekunów większą niż zwykle rybę. Niedługo po tym delfin zaczął używać ryb, które otrzymał przy zbieraniu śmieci, do wabienia mew - wabił ptaki rybą umieszczoną... w swojej otwartej paszczy. Co więcej, potem nauczył tej techniki swoje młode, które przekazały ją reszcie młodych w grupie.

Jak często zaskakują was wasze konie podobnymi pomysłami? Czy mają samoświadomość? Niektórzy naukowcy badają to techniką pokazywania lustra. Nie rozpoznaje siebie w lustrze więc nie ma samoświadomości. Mnie się też nie raz przydarzyło rano przed lustrem nie poznawać siebie. Hmmm, może nie mam samoświadomości?

 A Makacewicz

za Guardian, Daily Mail i gazeta.pl

 Poznajcie historię dzikiej orki Luna - jako wspaniałe potwierdzenie, że emocje nie są zastrzeżone jedynie dla ludzkiego gatunku: