Zakończyły się szkolenia w Wielkopolsce
Wydaje się, że Natural w Polsce ma nową, znaczącą bo młodzieżową grupę zwolenników. To oni będą już zmieniali polskie jeździectwo na lepsze. I to konie będą im za to co dzień dziękowały.
Młodzieżowa ekipa wydaje się być zafascynowana efektami szkolenia w Wielkopolsce. Zwłaszcza zachodzącą na ich oczach, w ciągu kilkunastu minut, dramatyczną czasami zmianą zachowań koni trenowanych w czasie kursu. Wszyscy studenci zaczęli właściwie czytać konie a jeźdźcy zmienili zasadniczo relacje ze swoimi końmi. Pozwoli im to dalej na samodzielny, efektywny i zrozumiały dla koni trening, dający nieporównywalnie szybsze i lepsze efekty od metod dotychczas przez nich stosowanych. Cała grupa już zdecydowała się na kolejne szkolenie w formie warsztatów lub Level 2.

Warto posłuchać co niektórzy zaobserwowali już w pierwszych dniach po kursie.

„…wiem, że będę znajomym, którzy są w stanie zmienić myślenie o klasycznym szkoleniu polecać Twoje kursy bo są tego warte!! nawet jako obserwator!!!
I powiem Ci, że chętnie pojechałabym na te warsztaty, które mam nadzieję odbędą się we wrześniu Level 1,5 ;) z koniem, choć swojego jeszcze nie mam :P ale może uda się mi wypożyczyć, pożyjemy zobaczymy-finanse.... bo wiem jeśli chodzi o mnie to muszę najpierw zobaczyć, przetrawić a potem dopiero spróbować to zrobić z koniem....
i po przetrawieniu dziś zabrałam się do pracy z ,,moim" stadkiem i widzę efekty!!!!!
Wszystkie!!!! Żują!!!!! Jak zwariowane, wiedzą że jak wchodzę mają mieć niżej łepek i że ja stawiam im nóżkę a nie one....
Wiem też, że muszę jeszcze DUŻO!!!!! się nauczyć, chociaż łapię się na błędach ,,ups miałam Cię nie klepać" ,,ups miałam Cię nie ciągnąć, a zostawić Ci wybór" ale widząc postępy z takim koniem jak Irka uchodzącą za szaloną i stukniętą wiem, że przedłużam im żywot chociaż o minutę...w każdym razie staram się i one to widzą odpowiadając mi np. żuciem. Kiedy weszłam dziś do boksu Irki, tej która mnie kopnęła(przeze mnie)i zaczęłam pracować z jej łepkiem (ucisk na potylicę) ani razu nie przyszło jej do głowy nawet pomyśleć o gryzieniu mnie!!!
Ale ciesząc się z postępu popełniłam błąd nie dzieląc zadań, celów na mniejsze kroczki i nie poprzestając na tych kilku ćwiczeniach, chciałam poprosić ją o podanie nóżki a tu ona mówi,, nie, nie, nie, to jeszcze nie ten etap" i faktycznie powiedziała mi, że popełniłam błąd więc się cofnęłam....bo muszę okiełznać swoje ciało (oczy, gesty itp.) a potem dopiero iść o krok dalej…” /Joanna/







Pamięta mnie Pan z pewnościa , ponieważ byłam jedynym instruktorem na ostatnim kursie level 1.

Chciałabym podzielic się z Panem tym i owym po kursie.

Kiedyś czytając Monty Robertsa wydawało mi się to nie do zrobienia. Ta komunikacja z końmi.

Niby widziałam to o czym pisał ale tylko oczami wyobrazni.Jakos tak zawsze jednak było mi zal koni szarpanych , smutnych , tych które już zgasły i nie chciało im się buntowac już wcale. ... tylko ja mogłam obwiniac sama siebie za własne błedy które odbijały się na konikach,a było ich sporo.Nadal popełniam je choć staram się zeby jak najmniej.

... Boli mnie serce szczególnie kiedy słyszę ,, kocham swojego konia ,,potem ide na trening i widze jak laska po prostu katuje konia skokami i ciagle powtarza ,,ten koń jest taki tempy,, ...żal ściska mi serce...ale co ja na to moge poradzić??...

Co do mojej ślepej klaczy to ona jest dla mnie jak ...czasami jak talizman szczęscia a czasami jak stygmat...róznie to z nami bywało . Ja te klacz znam od 1,5 rocznego żrebaka.Walczyłam o to aby nie trafiła na rzeż. Na serio Kasia jest dla mnie wszystkim . Bardzo wiele razy płakałam kiedy nie mołam sobie z nia poradzić...ponieważ kasia jest ogromna klaczą było mi trudno ...ale teraz już jestesmy razem , tyle ze kasia nie widzi...przykro mi ze na to nie mogę nic poradzic..kasa kasa i jeszcze raz kasa.ona ustawia wszystko w naszym swiecie. Po kursie przepłakałam całą noc dlatego ze nie wiedziałam ze tyle lat straciłam .Ona zawsze chciała ze mna rozmawiać ale ja tego nie widziałam . I zachowywałam się jak ten zwykły klasyk ,,ten głupi trup”przykre ale prawdziwe.

...to chyba wszystko, jestem panu bardzo wdzieczna za te trzy dni...po których postrzegam swiat koni inaczej

pozdrawiam Magdalena

Bo konie po prostu wiedzą, kiedy my wiemy ale też wiedzą, kiedy my nie wiemy…




powrót