Artykuły / Warto wiedzieć - Odangażowanie zadu
Odangażowanie zadu ma miejsce wtedy, gdy koń krzyżuje tylne nogi. Koński "motor" znajduje się bowiem właśnie w jego zadzie. Zatem kiedy jego tylne nogi pozostają skrzyżowane, silnik jest w pozycji neutralnej; koń zatrzymuje swój ruch do przodu. Odangażowanie zadu zachęca także konia do uległości poprzez odebranie mu jego odruchu ucieczki. Odangażowanie jest naturalnym i dobrowolnym zachowaniem koni, i sygnalizuje skruchę. W naturalnym środowisku, można je zaobserwować tylko u nowonarodzonych źrebiąt. Wykorzystuj zatem odangażowanie jako narzędzie do skupienia uwagi konia i do zatrzymania jego parcia do przodu. Powinieneś potrafić odangażować zad konia zarówno z ziemi, jak i z siodła – w obu przypadkach jest to proste do wykonania. Po prostu poprowadź konia do przodu a następnie skieruj jego nos trochę do góry i do wewnątrz, aby koń wszedł wewnętrzną tylna nogą pod swoją kłodę. Zatrzymanie z użyciem jednej wodzy jest przykładem odangażowania zadu konia z siodła. Konie znacznie lepiej zatrzymują się na sygnał jednej wodzy niż dwóch, ponieważ gdy ściągasz obie wodze w celu zatrzymania konia, koń ganaszuje szyję, ‘wiesza’ się na wędzidle i może nawet wyłamać się przez uzdę. Koń nie może się ‘wieszać’ na jednej wodzy, nie może tego także zrobić kiedy ma ugiętą szyję.
Podnosząc jedną wodzę w kierunku pępka lub przeciwległego ramienia, podnosisz koński nos i ramię gdy koń krzyżuje tylne nogi. Łatwo poznasz, ze koń odangażował swój zad bo odczujesz skrzyżowanie jego nóg – jego grzbiet wyda ci się bardzo przygięty pod tobą. Jak tylko koń rozpocznie odangażowanie – a nawet gdy tylko zwolni – natychmiast poluzuj wodzę, aby nagrodzić jego odpowiedź. Za każdym kolejnym razem gdy poprosisz o zatrzymanie z użyciem jednej wodzy, powinieneś coraz mniej jej używać jako pomocy. Staraj się używać zamiennie prawej i lewej wodzy, aby koń wypracował sobie zachowanie równowagi na obie strony jego ciała.
Możesz także poprosić konia, aby nadal utrzymał ruch do przodu, podczas gdy jego wewnętrzna tylna noga wstępuje pod jego brzuch – jak przy prośbie o ustąpienie od nogi przy chodach bocznych lub przy zwrocie na przodzie, z ziemi lub z siodła. Pamiętaj, że jest to dużo trudniejsze dla konia niż po prostu stęp do przodu, więc nie wymagaj od razu zbyt wiele, aby nie nabrał niechęci do takich ruchów.
Julie Goodnight
Odnośniki
powrót
